هشت سال گذشت

چند روزه که میخوام آپ کنم اما نمی شه . 

تصمیم داشتم روز ۶دی بیام و بگم امروز سالگرد نامزدی من و همسره وماهشتمین سالگرد را هم پشت سر گذاشتیم. 

 وقتی به آقای همسر گفتم هشت ساله که داریم با هم زندگی میکنیم یه مکثی کرد و گفت:خیلی زود گذشت من حس میکنم یه سال گذشته (خیلی بهش خوش گذشته )می خواستم بنویسم که چه جوری با هم آشنا شدیم و روز نامزدی پدر همسر با یه آقایی آمد و گفت ایشون قراره یه خطبه محرمیت بخونه اما اون آقا هم نامردی نکرد و خطبه عقد را خوند .من مانده بودم جریان چیه ؟قرار نبود عقد باشه .اون آقا اول گفت بزرگترا بیان مثل پدر و برادر و عموی بزرگتر و...وبعد که همه را جمع کرد شروع کرد به خوندن خطبه  

راستش من اون موقع هنوز آقای همسرو خوب نمی شناختم و دوسش نداشتم ...اون موقع دلم می خواست پاشمو برم دفعه اول خطبه را خوند (عروس رفته گل بیاره )نه قضیه جدی بود تو اون لحظه داشتم به این موضوع فکر می کردم که من که دوسش ندارم برای چی دارم قبولش می کنم ... 

دفعه دوم خطبه خونده شد (عروس رفته گلاب بیاره ...ای بابا ما که اینجاییم گل و گلاب کجا بود ) 

ضربان قلبمو تو گوشام حس میکردم ...قفسه سینه ام  آنقدر میومد بالا که حس میکردم الان باز میشه و قلبم میوفته بیرون ...می خواستم بگم من آمادگیشو ندارم ...می خواستم بگم ..نه  

اما جلوی اون همه آدم و مهمونا و بدتر از همه پدرم ...دفعه سوم خونده شد و من.................  

با یه مکث طولانی ......ترجیح دادم بگم بله (میتونید تصور کنید که اگه می گفتم نه چی میشد ) 

بیشتر کسانی که تو مجلس نامزدی حضور داشتن متوجه حال غریب ما شدن و مونده بودن چرا ما اینطوری شدیم ... 

خلاصه  ...چند ماهی گذشت تا من تونستم به همسر علاقه مند بشم . 

چند باری هم تصمیم گرفتم که بزنم زیر همه چیز ...اینقدر هم همسر و اذیت کردم شاید پشیمون بشه ...چند باری هم بهش گفتم برو درخواست طلاق بده ..اما اون سمجتر از این حرفها بود ... 

تا بالاخره به قول قدیمی ها مهرش به دلمان نشست و خداییش عاشقش شدم ..وهنوز هم هستم . 

شاید بخاطر همینه که میگن عشق بعد از ازدواج دوامش بیشتره ...در حقیقت من عاشق سادگی و پاکیش شدم .ما تونستیم یه دوستی عمیق بین خودمان ایجاد کنیم . 

روزهای سخت بسیاری را پشت سر گذاشتیم تو یه منطقه محروم به دور از خانواده و امکانات زندگی و دخالت های دیگران ودزدی خانه امون و .... 

روزهایی که با هم دعوا کردیمو هنوز هم گاهی پیش میاد  البته ما هیچ وقت دعوای بد جور نکردیم بیشتر بحث بوده اول زندگیمون بیشتر به خاطر دخالت دیگران بود .تا بالاخره تونستم وادارشون کنم از زندگیم دست بردارن ...چرا نوشتم تونستم ..چون همسر هیچ کمکی نمی کرد . 

فقط اینقدر بدونید که ما حتی نمی تونستیم یه وسیله خیلی کوچک بخریم و جواب پس ندیم . 

و بعد که سر تربیت عماد با هم بحث میکردیم و الان که سر درس خوندن همسر و اعتیادش به نت  ...واین قصه ادامه دارد . 

پ.ن۱:میدونم تو این چند روز خیلی از دوستان آپ کردن و نشده من بهشون سر بزنم مطمئن باشید در اولین فرصت خدمت میرسم . 

پ ن۲:دوست و خواهر خوبم یکی مثل خودم  وبلاگشون را حذف کردن که ما بسیار ناراحت شدیم امیدوارم هر جا هست موفق باشه . 

پ ن۳:چند روزی که عماد حالش خوب نیست و مدام سرما می خوره دکتر گفت لوزه سوم داره باید با عمل جراحی برش داریم اما قرار شد نظر قطعیش را جلسه بعد که عماد را میبریم مطبش اعلام کنه چون تعدادی از دوستانی که میان اینجا پزشک هستن(البته نگین آقای همسر که پزشک هستن خودشون بهتر میدونن من به نظر تخصصی تر نیاز دارم  ) اگه در این مورد نظری دارن یا اطلاعاتی دارن بگن تا منم راحتر بتونم تصمیم بگیرم .(مادری در اوج نگرانی )