در مسیر زندگی

فرق نمی کنه که گودال آب کوچکی باشی یا دریا٫ زلال که باشی آسمان در تو پیداست.

در مسیر زندگی

فرق نمی کنه که گودال آب کوچکی باشی یا دریا٫ زلال که باشی آسمان در تو پیداست.

این روز های خاکستری

1-مدتیست تو محل کارمون چند دستگاه کارت خوان آوردن گذاشتن تو اتاق ما و هرکسی میخواد کارت بکشه میاد یه سری هم به ما میزنه ...و بعضیها هم میگن خودتون کارت بکشید که گاهی منشی عزیز این کار را انجام میدن و گاهی میان به ما میگن ...

خلاصه چند روز پیش یک خانمی آمد و گفت می شه برای من کارت بکشید ؟؟منم براش کارت کشیدم و رفت ...

چند دقیقه بعد دوباره برگشت و گفت مجددا برای هزینه ....باید کارت بکشم زحمتشو می کشین ؟؟

منم براش کارت کشیدم و اون خانم مشغول صحبت با یکی از همکارای ما بود و یک دختر 15 و 16 ساله هم همراهش بود .

من کارت کشیدم و رسید را دادم دستش .یه نگاهی به من کرد و گفت رمزو نپرسیدین .گفتم رمزتون !!!!  بود. 

گفت آره .گفتم سال تولدتونم بود .گفت :آره از کجا فهمیدین .

گفتم آخه منم متولد همون سال هستم  

گفت واااا پس چرا شما اینقدر جوون هستین ؟؟؟(ماشالا )

گفتم برای اینکه دختر شما موقع شوهر دادنش شده و دختر من تازه یک و سال نیم ....

گفت :آره من خیلی زود ازدواج کردم و یک آهی کشید و رفت ...

خلاصه اینکه تو این مدت فهمیدم بیشتر رمز کارت خانم ها سال تولدشون هست گاهی برعکسش می کنن اما آقایون کمی در این مورد دقت بیشتری دارند و در بیشتر موارد هم رمز یا چهارتا یک است یا چهارتا 2 ...خلاصه پیدا کردنش زیاد کار سختی نیست 

البته رمز کارت من هم تو همین مایه هاست  فقط کمی قاطی پاتی تر 



2-تولد عماد هم با کلی دردسر و گرفتاری بالاخره گرفته شد .اول که خودش مریض شد یک هفته گلاب به روتون اسهال و استفراغ و تب و...وفقط یک روز از خوب شدن عماد گذشته بود که مریضی عسل شروع شد گلاب به روتون اسهال و استفراغ و تب و..جوری که دکتر گفت بستریش کن اما من از بیمارستان متنفرم ...دیگه با زدن یک سرم آمپول به بچه ها سرو ته اش را بهم اوردیم و الان بهتر هستن.مجبور شدیم تولد عماد را با تاخیر جشن بگیریم و حتی سفارش کیک را به چند روز بعد موکول کنیم و در روز موعود وقتی همسر رفت کیک را بگیره گفتن یادشون رفته کیک را درست کنن  ....و همون موقع ظرف یک ساعت آماده اش کردن و یک روز قبل از تولد ایمیل زدن که امتحان تعیین سطح علمی سالیانه داریم بصورت آنلاین ...یعنی روز تولد عماد من باید امتحان بدم وفقط یک شب وقت دارم بخونم ...اینم به خیر گذشت همکارای مهربون جای من هم امتحان دادن و...کلی اتفاقات پیچ در پیچ دیگه که همه بخیر گذشت و عماد یک سال بزرگتر شد .


3-عماد از مدرسه آمده و میگه مامان بچه ها بهم گفتن عماد تو اصلا فوتبالت خوب نیست ...اما فکرت خوب کار می کنه .

منم بهشون گفتم فکر خوب بهتر از فوتبال است .



ده سال گذشت به همین سادگی

چند روز قبل به لطف آقای همسر متوجه شدم که گواهینامه رانندگیم  دوماه است از تاریخ اعتبارش گذشته و من بیخبر و بیحواس ...

خدا را شکر توی این دوماه اتفاقی نیوفتاد ...

ده سال اعتبارش تمام شد.

ده سال قبل وقتی روی گواهینامه ام را خوندم اعتبار ده سال ...فکر میکردم ده سال چقدر زیاد است ...ده سال دیگر من کجام و تو چه موقعیت و وضعیتی؟؟؟ ....و الان میدونم کجام و....

اون روز که توی امتحان شهر قبول شدم جلوی چشمم است یکسال از ازدواج منو و همسر گذشته بود ...نه عمادی در کار بود و نه عسل ...ما توی یکی از شهرستان های محروم زندگی می کردیم و من اصلا اونجا را دوست نداشتم و ما حدود سه سال آنجا بودیم تا بالاخره انتقالی همسر درست شد  و ان موقع عماد توی شکم من قل می خورد ماه ششم حاملگیم بود ...که تبعید تمام شد 

اون روز ها جوان بودم ...بهتر از الان بودم و با امدن عماد همه چی بهترم شد

اما امروز به چیزهایی فکر میکنم که توی این ده سال به دست اوردم و چیزهایی  که از دست دادم ....

چقدر شیرین و چقدر تلخ ...زندگی ترکیبی از چیزهای تلخ و شیرین 

وحالا دوباره به گواهینامه ام نگاه می کنم ده سال اعتبار 1402....یعنی ده سال دیگر من  کجام ؟؟چی کار میکنم ؟؟



پ ن:من بی تو نفس نمی کشم !!!!

           من بی تو درد می کشم !!!


پ ن :خوبست که بعضی ها هنوز می فهمند خوبست !!!

پاییز بی تو

 

 من و این درختان ،بی برگ و باریم...

 نه برای اینکه پاییز است و فصل برگ ریزان...

 برای اینکه تو نیستی و نبودنت زمستان.

 دستهایم شاخه های دعاست در طلبت،

 اما آیا روزی دستهایم در بهارت دوباره مستجاب خواهد شد؟؟؟؟؟


                                                                                            (عرفان نظر آهاری)






عماد نوشت:

 وقتی سرکارم ،عماد زنگ میزنه مامان فردا ورزش داریم کفش های ورزشیم خانه مامان بزرگه برام بیارشون.

روی دستم یک ضربدر می زنم که یادم نره و سر راه برم برشون دارم.

وقتی می رسم خانه عماد یه نگاه به ضربدر روی دستم میکنه و میگه

مامان تو هم ناخن هایت را نگرفتی ؟؟

من :چرا اینو می پرسی؟؟

عماد :آخه هر وقت تو مدرسه ناخن یکی از بچه ها بلند باشه روی دستش با خودکار ضربدر می زنن.



پاییز


آرام شده ام

مثل درختی در پاییز

وقتی تمام برگ هایش را

باد برده باشد!!!


نمیدونم از کیه

حال و روز این روزهای من

 

 

وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻫﺴﺖ، 
ﺧﻮﺏ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻦ !
ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺰﺋﯿﺎﺗﺶ
ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﯿﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺶ
ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﺍﺩﺍﯼ ﮐﻠﻤﺎﺗﺶ،......
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﺵ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﻮ.
ﮔﺎﻫﯽ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺍﻧﻘﺪر "ﺳﺮﯾﻊ" ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ، ﮐﻪ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ
ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺳﺮﯼ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ!!!!

 

 


کاش بودنها را قدر بدانیم
به خـــــدا قسم
نبودنها
همین نزدیکیهاست . .

 

 

تو
یک عذرخواهی به بالش من بدهکاری !
بس که هر شب
چنگ می‌زنم نبودنت را ...!!!!!

 

 


دلم ساعتی میخواهد 
که مانده باشد روی ساعت های با تو بودن !

 

 

 

زمان هیچ چیزی را درست نمی کند

زمان فقط به ما یاد می دهد چگونه با درد زندگی کینم

 

 

مگه می شه تو نباشی

تو مثل نفس می مونی...

 

 

همه میگن که تو رفتی

همه میگن که تو نیستی

همه میگن که دوباره

دل تنگمو شکستی

دروغه.....



 

روزهای سخت

بدون تو روزهایم به سختی،به کندی و با درد سپری می شوند.

زجری که می کشم با لغات به تصویر نمی آید.

مثل این است که تکه ای از وجودم را زیر خاک گذاشته باشند...تکه ای از قلبم...

انگار چیز با ارزشی را از دست داده باشم...

انگار دردی دارم که درمانی ندارد...

انگار گم شده ای دارم که پیدا نمی شود...

هنوز به زندگی عادی برنگشتم ...

هنوز پروازت را باور نکردم

هنوز به اندازه کافی گریه نکرده ام

هنوز با دیدن عکست قلبم طوفانی می شود...

بی تو نفس ندارم...

بی تو به چه امیدی باشم...

نبودنت سخت است سخت...

وقتی می بینم هنوز دیوانه نشده ام تعجب می کنم...

لحظه ای از نظرم دور نمی شوی

                   *******************************************************

امید برایم مثل یک برادر بود وقتی 15 ساله بودم امید به دنیا آمد ما 21 سال با هم بودیم و تقریبا هر روز همدیگه رو می دیدیم

امید را مثل بچه خودم دوست داشتم و دارم...

امروز وقتی می خواستم صدا بزنم عماد ...مثل گذشته قاطی کردم و صدا زدم امید...

همه با تعجب نگاهم کردن ...

چه سخته که دیگه کسی تو را صدا نمی زنه...

آهنگ صداش مدام تو گوشمه ...می ترسم ...می ترسم روزی بیاد و من این آهنگ را فراموش کنم ...

برای عسل چی بگم ...تو فقط برای اون یک قصه ای

اون فقط تو را تو فیلم تولد یک سالگیش می بینه و...

وای خدای من ...

خدای من...

خدای...

بیتو بسر نمی شود

هنوز باورم نمیشود که تو رفته ای

هنوز مات رفتنت هستم

هنوز منتظرم تا از این خواب و کابوس بی پایان بیدار شوم و صدای تو را بشنوم.

کاش می شد زمان را به عقب برگرداند

کاش می شد قصه را جور دیگر نوشت

کاش می شد ....

از همه دوستان عزیز که همراهی کردند کامنت گذاشتن و...بی نهایت سپاسگزارم

یکی از دوستان زحمت کشیدن و شعری گفتن که در ادامه می خوانید

با این شعر کلی اشک ریختم و امیدوارم واقعا همینطور باشه که این دوست در شعر گفتن..


                                           *****************


سلام خاله من اومدم!در و به روم وا میکنی؟
بازم مثل اون قدیما با من مدارا میکنی؟

سلام خاله من اومدم!بخند ،غما رو رها کن
فکر نکنی دورم ازت،منو تو قلبت صدا کن

سلام خاله من اومدم!بگم که پیشتم هنوز
لحظه به لحظه غرقتم،عاشق کیشِتم هنوز

سلام خاله من اومدم!پاک کنم اشکای تو رو
گلم،امیدت اومده بشکنه پای غصه رو

مگه میشه کسی بره پیش خدای مهربون
نگا تو چشماش بکنه صد بار دیگه نشه جوون؟

مگه میشه لب کسی ترک بخوره از دعا
اون موقع خدا نزنه با اون لبا اونو صدا؟

مگه میشه چشم مامان بارون بباره از وفا
امیدش تشنه بمونه توی بیابون صفا؟

مگه میشه اشک خاله جاری باشه مثل یه رود
اونوقت زمین امیدش نداشته باشه هیچی سود؟

خاله،من اومدم بگم غصه که خوردن نداره
هر کسی رفت پیش خدا ربطی به مردن نداره

هر کجا که نگا کنی چشمامو اونجا میبینی
عسل جونو بغل کنی یه بوسه از من میچینی

حالا دیگه امید تو به همه جا سر میزنه
همین الان تو دلته پشت دره در میزنه

خاله جونم گریه نکن دلم واست شور میزنه
عماد دلش خنده میخواد اینجوری مور مور میزنه

بیا به احترام من لبخند بزن روی همه
گلای روی عزیزات محتاج مهر شبنمه

دست سپیده واسه تو از قول من مینویسه
چشمای دوست عزیزت فردا خانم واست خیسه

بخند که خنده های تو روح منو شاد میکنه
امید تو بیوفا نیس،هر روز تو رو یاد میکنه




امیدم

امیدم روز پنجشنبه تصادف کرد و دقیقا یک هفته بعد روز پنجشنبه ما را تنها گذاشت

آنقدر غم از دادنش سخت و جانکاه است که هر چه بگویم کم است...

هنوز باورم نمی شودامید عزیزم را از دست دادم...

باورم نمی شود دیگه هیچوقت نمی بینمش..

چقدر سخته،سخت بودن

پشت نقابی سخت پنهان شدن و روزی هزار بار ویران شدن

امیدم،عزیز خاله

قربون لب های ترک خورده ات

قربون سر شکسته ات و گلوی پاره ات...

عزیزم داغونم کردی ...داغونم م م م م م

امید

کاش همه این ها فقط یک خواب باشه

و کسی پیدا شود تا مرا از این کابوس بی تو بودن 

بیدار کند...

تو...من

امیدم ...تسلیم نشو ... نشووووو

حالا وقت رفتن نیست

.

.

.

.

.


امید پسر خواهرم است 

یک سالگیت مبارک

یک سال از با هم بودنمان گذشت.یک سال از وقتی که برای اولین بار تو را در آغوش گرفتم .

عزیزم، شیرینتر از عسل،عسلم تولدت مبارک

الان مثل یک خانم نشسته ای و برنامه کودک نگاه می کنی و من محوی تماشای تو ،تو فرشته زمینی من

می بینم بزرگ شدنترا ،خانم شدنت را زیبای من...

دنیا در کنار تو حتما زیباتر خواهد بود

                             

                                                           *****

دیروز تولد عسل را جشن گرفتیم.با اینکه خیلی خسته بودم و حال و حوصله مهمونی را هم نداشتم اما دلمان نیومد سال اول تولد دختر را جشن نگیریم.

وقتی به آقای همسر گفتم حوصله مهمونی را ندارم.نگاهی به عسل کرد که توی بغل من نشسته بود و با صدای ضبط ماشین در حال انجام حرکات موزون بود یا به قول خودش نای نای ،و گفت دلت میاد تولدش را جشن نگیری؟؟

من:نه دلم نمیاد

مهمون ها برای افطار تشریف آوردن و بعد از افطار مراسم فوت کردن شمع و خوندن شعر تولد و...

اما عسل شمع تولدش را فوت نکرد تازه از شعله شمع هم می ترسید و می خواست بزنه زیر گریه و مات مبهوت به ما نگاه می کرد که با خاموش شدن شمع جیغ و دادمان بر هواست .

اما عماد توی تولد یک سالگی اش خودش شمع را فوت کرد و همه تعجب کرده بودن و صدا میزدنن دوباره دوباره و ما به درخواست مهمان ها شمع را دوباره روشن کردیم تا عماد برای دومین بار شمع را فوت کنه.


سال قبل در چنین روزی...


عکس های تولد پرنسس کوچولو هم بعدا




خسته ام

 

سلام من آمدم... خسته و کوفته...خستگی جسمی نه هاااااااا....روحم خسته است شدید 

 

هر چی از اسباب کشی بگم ٬کمه خیلی سخت بود یعنی وحشتناک بود دلیلشو بعدا میگم... 

شنبه ۲۳ خرداد روز جدا شدن از خانه قبلی و راهی شدن به خانه جدید بود .اصلا دل کندن از اون خانه سخت نبود . 

اون روز از صبح تا شب مشغول کار بودیم وقتی تمام وسیله ها آمد تو خانه جدید دیگه شب بود شام خوردیم و فقط تنها کاری که کردیم سر هم کردن تخت ها بود تا شب بتونیم بخوابیم.عسل خانه خواهرم بود ساعت ۱بامداد زنگ زدم بیام دنبالش ؟ گفت:نه بخواب فردا بیا .اون شب بدون عسل گذشت .خانه پر بود از کارتن و من به زور قرص ودارو با کمر درد کذایی مبارزه میکردم.صبح خانه را با تمام ریخت و پاش ها رها کردم و رفتم خانه خواهرم ُهمسر هم رفت دنبال کارای اداری ٬منم تا چشمم به عسل افتاد اشک ام جاری شد به خواهرم گفتم هیچی نگو بذار خالی بشم .از دیدن اون خانه ریخت و پاش حالم بد می شد . از صبح تا شب راه می رفتم جوری که شب ها کف پام بی حس می شد .آره از کوزت بدتر. اما هر چی بود گذشت

خستگی روحیم خوب نمی شه مگه با رفتن به یک مسافرت توپ...دلم می خواد برم یه جای  

خیلی دور ُترجیحا کنار دریا ...و بی خیال دنیا و آدماش یک ماهی خوش بگذرونم ...(شتر در خواب ...)  

دلم برای اینجا تنگ شده بود . 

چند روز قبل از اسباب کشی یک کارتن پر از کتاب های درسی و ...از توی انبار آوردم بیرون پیش خودم گفتم تا همسر خانه نیست ببرم بندازمش تو آشغال ها که یک پاکت سیاه نظرمو جلب کرد اونا نامه های منو همسر بودن مال یازده سال قبل اون شب تا ساعت دو نصفه شب بیدار موندم و خوندم خوندم (همسر شیفت بودن)مدتها بود فکر میکردم این نامه ها گم شدن .چند تا نامه اول را که خوندم تاب نیاوردم و زنگ زدم به همسر ُچقدر رمانتیک و دلنشین ..اما به نامه های آخر که رسیدم  ...تو اون قدیما امکانات کم بود مثل الان هر کسی یک گوشی موبایل نداشت منو همسر هم دو هفته و گاهی هفته ای یک بار می تونستیم همدیگه رو ببینم بخاطر همین نامه نگاری میکردیم . 

 

خلاصه اینکه: 

 خسته ام فردا نگاهت را برایم پست کن  

یک بغل حال و هوایت را برایم پست کن... 

گوشم از آواز غمگین سکوت شب پر است ٬ 

لطفا آن لحن صدایت را برایم پست کن. 

 

حواسم نبود فردا جمعه است اداره پست تعطیله  

پس لطفا پس فردا پست کن 

یازده


یازده سال و یک روز از با هم بودنمان گذشت...

یکسال دیگر نیز گذشت...چه بگویم ...که گذشت .......

روز های سختی را پشت سر گذاشتیم .روز هایی که کسی پشت و پناهمان نبود و ما فقط به هم دل گرم بودیم .روز هایی که دلمان را خالی کردند اما ما امید داشتیم.و خدا تنهایمان نگذاشت و توی اون روزهای سخت پیروزی را نصیبمان کرد.

یادت باشد روز زن را به من تبریک نگفتی نه با پیامی نه با کلامی ،دلم بیشتر از این گرفت که روز ماما را توی وبت با تاخیر تبریک گفتی اما روز زن را با تاخیر و بی تاخیر تبریک نگفتی...بی خیال زندگی بزرگتر از این است که با این چیزهای بیهوده خرابش کنم .

من بودن در کنار تو و بچه هایم را با هیچ چیز عوض نمی کنم حتی اگر به مالیخولیایی بودن هم متهم بشوم.


***************************************************************

مدتی است شروع کردم به جمع کردن وسایل خانه .الان خانه ما تبدیل شده به...شاید انباری پراز کارتن ،گوشه کنار خانه ریخته و پاشیده است و من میان این شلوغی عشق می کنم چون کار دیگری از دستم بر نمی آید..این آقایی هم که خانه اشو خریدیم هی میگه امروز کلیدو میدم فردا ..

یعنی قرار بود دیروز یا امروز کلید را بهمون تحویل بده حالا میگه یکشنبه

ای داددددددددددددددد

نه من اصلا ناراحت نیستم و هنوز می تونم میون این همه شلوغی زندگی را زیبا ببینم .

حالا میون این همه شلوغی میگن چرا سالگرد ازدواجتون را جشن نگرفتین .

یعنی میشه دلم میخواست یک عکس می گرفتم میذاشتم اینجا ببینم کی میاد مهمونی ...


البته با همسر و بچه ها رفتیم بیرون خرید کردیم ..ببخشید یعنی من خرید کردم ...بعد بیرون شام خوردیم بعد یک کیک خوشگل خریدیم و رفتیم خانه پدر همسر که زنگ زدن میخوان بیان خانه امون اما ما رفتیم و بعد یک جشن کوچولو...

شب عماد توی این خانه خوشگل و مامانی هر چی خورده بود آورده بالا (نمی دونم چرا بوی پامیداد اونا که آورد بالا این پا ها هستن بو میدن بعد وقتی ..اه اه بگذریم )فقط خدا رحم کرده که میخوام فرش ها را بدم بشوره وگرنه سکته کرده بودم .

خلاصه کلا یه وضعی داریم جای شما خالی


            ************************************************


                       آغوش کسی را دوست بدار که بوی بی کسی بدهد

                                           نه بوی هر کسی


نمیدونم از کیه خودتون برین تحقیق کنید




فرشته های زمینی



وقتی عماد به دنیا آمد مدام عجله داشتم تا این بچه  زودتربزرگ بشه ،زود حرف بزنه ،زود راه بره،بخنده،باهم حرف بزنیم با هم بحث بکنیم و...

دلم میخواست شب ها و روزهای زیادی که همسرم شیفته تنهایی منو پرکنه.


اما الان اصلا دلم نمی خواد عسل زود بزرگ بشه دلم میخواد همین جوری معصوم و پاک و دوست داشتنی باقی بمونه .(البته چه ما دوست داشته باشیم چه نداشته باشیم فرقی در اصل ماجرا نخواهد داشت).

صبح ها که بیدار می شم صورت نرم و سفیدشو می بوسم ،بغلش می کنم و نازشو می کشم و...

این دنیای کوچیک منو عسل اینقدر شیرینه که با هیچ دنیای دوست ندارم عوضش کنم با اینکه خیلی سخته اما دوست داشتنیه .

فکر نمی کنم توی دنیا هیچ لذتی مثل لذت مادر شدن باشه

وقتی یک فرشته ناز توی بغلت می گیری و میدونی اون فقط  مال خودته ...

وقتی عماد بچه بود خیلی به من وابسته بود اما این دختر از همین الان مستقله زیاد وابستگی نشون نمیده .

نمیدونم چرا شاید بخاطر اینه که پسرها همیشه با مادرشون ارتباط قوی تری دارن؟!!

وقتی عماد بچه بود می رفت مهد کودک همیشه از راه دور برام بوس می فرستاد و وقتی میومد خانه می گفت مامان بوس هام رسید منم می گفتم آره عزیزم

چند روز پیش یه دفعه یادش افتاده بود به گذشته و گفت :مامان الان بوس می فرستم بهت می رسه ؟؟

منم گفتم :نه!!

گفت :چرا؟؟

گفتم چون تو اصلا بوس نمی فرستی که به من برسه.

از خنده غش کرده می گه مامان از کجا فهمیدی؟؟

گفتم :مامان ها همه چیر را می فهمند

حالا بعضی وقت ها که از مدرسه میاد می پرسه ماما ن امروز بوس فرستادم ؟کی ؟ چند تا؟

ای بابا دیگه ما مامان ها اینقدر هم قدرتمان زیاد نیست که زمانشو هم مشخص کنیم


فرشته های زمینی من عاشقانه دوستتون دارم




سال نو مبارک

الهی ..!!! 

در عطای عیدانه... 

به کرم خود بنگر٬نه به طاعت من... 

که انچه تو را شاید از هیچکس بر نیاید... 

سال نو مبارک 

 

 

بعد از مدتها فرصتی دست داد تا بیام و یادداشت بذارم 

آقای همسر میگه اگه نمی نویسی تعطیلش کن 

اما اینجا برای من یک دفترچه خاطرات است چه کسی بخواند چه نخواند... 

اما حس خوبیست خیلی خوب وقتی که بعضی از دوستان همیشه به یادت هستن چه باشی چه نباشی 

چه زود بیای و چه دیر  

و بودن این دوستان به راستی نعمتی است . 

 

وقتی این دخترک کمی بزرگتر شود حتما وقت بیشتری خواهم داشت. 

البته کمی هم حس و حالمان خوب نبود. 

 

با آرزوی داشتن سالی سرشار از شادی و کامروایی برای همه دوستان 

  

 

پ ن:سرعت نت خیلی پایین بود بخاطر همین نظرات پست قبل را فقط تایید کردم شرمنده...